พระพุทธเจ้าทรงวางกฎไว้ว่า คนที่เข้าถึงความดีได้ต้อง
1. ไม่เอาจิตไปกังวลกับเรื่องของชาวบ้านชาวเมืองคนอื่น คนอื่นเขาจะยังไงก็ช่าง เราควบคุมของเราเท่านั้นเป็นพอ อย่างนี้ชื่อว่าเข้าถึงสะเก็ดความดีของพระพุทธศาสนา
2. ทรงศีล 5 เอาศีล 5 ก็แล้วกัน สามสี่ไม่ต้องพูดกัน สาม สี่ก็คือ ศีล 5 เราจะไม่ละเมิดศีล 5 ด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้บุคคลอื่นละเมิดศีล 5 และไม่ยินดีเมื่อเขาละเมิดแล้ว ทำใจได้หรือยัง
3. ระงับนิวรณ์ 5 ประการ
4. ทรงพรหมวิหาร 4 มีจิตเยือกเย็น อารมณ์จิตของบรรดาท่านพุทธบริษัทและพระคุณเจ้าที่เคารพจะทรงฌานอยู่เสมอ
อันนี้จำได้หรือยังขอรับ แล้วก็ทำด้วยนะขอรับ พระคุณเจ้าที่เคารพ ผมน่ะเคารพพระไม่มากนะขอรับ พระที่บวชมาใครจะมียศถาบรรดาศักดิ์ขนาดไหนก็ตาม มีฐานะอันดับไหนก็ตาม ผมไม่ถือเป็นสำคัญ ผมถือมีความสำคัญอย่างเดียวคือ ผู้ทรงธรรม ทรงอยู่ในความดี ถ้าทรงอยู่ในประการทั้งสี่ตามที่กล่าวมาแล้วนี้ ผมเคารพทุกองค์ แม้แต่บรรดาญาติโยมพุทธบริษัทก็เหมือนกัน อาตมาก็รับฟังคำพูด แต่คนที่ไม่ทรงอยู่ในคุณธรรมเช่นนี้แล้วจะเป็นอะไรก็ตาม ไม่ยอมรับนับถือแน่ เพราะพบมามากแล้ว คนมียศมากแต่ขาดคุณธรรมจะมีความหมายอะไรสำหรับพระพุทธศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น